dəbərmək

f.

1. Yerindən tərpənmək, tərpənmək, yerindən durmaq, qalxmaq. Astaasta dəbərib qurdalaşırsan, deyəsən; Bəzi əfsanəçilərlə yanaşırsan, deyəsən. M. Ə. S.. // Yerindən durmaq, qalxmaq. Qaçmaq üçün dəbərdi, tez aldı pişik kimi daban. Ə. N..

2. məc. dan. Cücərməyə başlamaq, görünməyə başlamaq. Toxumlar dəbərdi.